Frymëzim është
momenti ku flakërojnë vetëtimat, 
gjëmon gjoksi,
dhe emocoinet mblidhen një grusht,
një pikë lot.
Momenti kur prekesh nga stuhitë, 
stinët, perënditë,
ndërsa qiejtë e toka, 
rrokullisen tok përqafuar,
e të rrëmbejnë me frymëmarrje si era.
Një ciklon poetik…
Detet,oqeanet, lumenjtë, liqenet
janë në pëllëmbë të dorës.
Dallgët 
shndërrohen ne dhimbje,
e dhimbja bëhet kënaqësi, 
loti  - gëzim, pikëllimi - këngë,
e puthja - shpresë...