CLAUDE MONET-Edlira Jorgji Doko
- edlira jorgji doko
- 13 gen 2016
- Tempo di lettura: 2 min
CLAUDE MONET
Me gezoi nje pikture, pikture e gjalle. Me bukuri natyre, te Claude Monet. Nje hyjni qe ecen, me tej nje tjeter(me e vogel), Sikur te jem une, e im e meme.
Mungojne ca kujtime, pse t'i kete harruar ? Rinia e pare, fshatin tere... Ajo melodi plot zjarr, te qeshurat me vrull, Gurgullimi i burimit, harabelat e mullenjat...
Po lulet shumengjyreshe, pse i ka vene? Ndonje lulekuqe te eger, pse se ka shtuar? Po Shushica, dhe Vjosa, kodrinat perreth, Kuader i shtrenjte i paperfunduar.
Dhe ja, sikur fryn fllad pranveror, qielli po ai, Dielli si diell djeg, te mbjellat ne ara, Rralle mes tyre, cfaqej ndonje shelg, Here me duar hene, here me krahe nate.
Sa hije e rende, sa kenge e embel, Sa kujtim me zgjoi, era qe shkon, Oh, c'freski, mendja m'u ndez, Shpirti u rebelua, zemra me dogj.
Shpirti u rebelua, zemra me dogj. Me bukuri natyre, te Claude Monet. Nje hyjni qe ecen, me tej nje tjeter(me e vogel), Sikur te jem une, e im e meme.
Nena nje zane, grua prej smeraldi, Pa kapele tyli, te qepur nga sarta. Pa fustan pas belit, kaq fine, Pa ombrelle te bardhe, me trantella.
Ne trupin e vogel, me forma te bukura, Floket e gjata, derdhur nen shami, Nje zemer e forte e gjashte brinje, Behej burbuqe, dhe perendi.
Nje enderr e brishte, qe rritej me te, Ajo mengjes rubini, s'lodhej ne vite, Me jete jetonte, si vala ne det, E shembi vuajtjen, me kupa drite.
E sodita nje kohe, zogez e flake. Rritem e parfum, te Claude Monet. Dy pika kristali, pikuan mall, Se duart me kallo, i desha ne portret.
Me pershkoi nje puhize, puhize e lehte. Me fuqi natyre, te Claude Monet. Po nuk isha une, e as im e meme, Nuk kish zogj ne pyll, as yje ne qiell...
Verona me 3 shtator, 2015
Commenti