SHENJTERIM-Edlira Jorgji Doko

SHENJTERIM- Edlira Jorgji Doko

Denuar, nga perendite denuar, poeti

qe mbron gjuhen e rreme qe genjen qiellin e zhgenjen njerezimin qe vjedh kujtime, shpirt e lumturi, qe shuan yjet nga qiejt e huaj qe mallkon e perbuz krijesat hyjnore. Magjistari, qe eshte magjistar, qe burgos ajrin, diellin qe varros lirine, shpresen, besimin qe shuan zjarre, qe ndez sherre qe sjell dhimbje qe plagos te pafaj qe injoron fjalen e shenjte Biblen, Kuranin, fene ku beson qe mallkon gjirin e nenes qe luan me miresine, dashurine, jeten qe vret henen, qe shet atdheun qe perthane lendina, lumenj, dete qe shkon me naten, neper nate, qe shemb male, pushton fusha qe perze kengen ne pranvere qe vjeshten e ben ortak. Denuar, qofte denuar, arratisur, ne shkretetire arratisur, muzen, per te rigjetur muzen, buzeqeshjen, per te rigjetur buzeqeshjen, paqen, per te rigjetur paqen. mekatin, per te lare mekatin, dhimbjen, e shtegetareve dhimbjen, pafajesi, gjer ne pafajsi, pendim, gjer ne pendim, vetetesi, gjer ne vertetesi, meshire, asnje meshire, as per mua, as per mua

drite,

ne toke drite, bekuar,

engjelli ne shenjterim,

Bekuar...!