GRUA-Edlira Jorgji Doko

Grua me frymën pezull, me sytë prej drite, e me buzët e zjarrit, nënë e dashur, motër dhe mike e burrit , parajsa dhe ferri, gjithmonë ti ..! Në tokat e tua shkretëtirë, te butë dhe të dëshiruar takohen dita dhe nata, nga gjoksi yt lind e rritet mëkati dhe jeta ... ndërsa duart e dua, dhurojnë përkëdhelje dhe mbledhin lule në pranverë, nga mëndja jote shpërthen urtësia, dhe nga goja jote bën jehonë kënga e nënës ... pastaj me përulësi, bekon plot hijëshi krijuesin tënd, ndërsa prëpara teje bien në gjunjë, shpirtrat e bardhë, zotat dhe vet përjetësia...