Përkthime nga Edlira Jorgji Doko

KJO DASHURI -JACQUES PREVERT

Kjo dashuri Kjo dashuri Kaq e dhunshme Kaq e brishtë Kaq e butë Kaq e dëshpëruar Kjo dashuri E bukur si dita E keqe si koha Kur koha është e keqe Kjo dashuri kaq e vërtetë Kjo dashuri kaq e bukur Kaq e lumtur Kështu gay Dhe kështu qesharake Duke u dridhur nga frika si një fëmijë në errësirë E kështu e sigurt në vetvete Si një njeri i qetë në zemër të natës Kjo dashuri që frikësonte të tjerët Që i bëri të flasin Që i bëri të zbehtë Kjo dashuri e spiunuar Sepse ne e spiunonim Përndjekur plagosur shkelur vrarë mohuar harruar Sepse ne kemi përndjekur plagosur shkelur vrarë mohuar harruar Kjo dashuri e tëra bashkë Ende kaq e gjallë E gjithë diellore Është jotja Është imja Është ajo që ka qenë Kjo gjë gjithmonë e re Dhe që kurrë nuk ka ndryshuar E vërtetë si një pemë E fërgelluar si një pellumbeshë E ngrohtë e gjallë ashtu si në verë Ne mundim gjithçka të dy Ikjet e ardhjet Ne mundim të harrojmë Dhe pastaj të flemë Të zgjohemi me vuajtjen e plakjes të flemë gjumë përsëri Duke ëndërruar vdekjen Duke u zgjuar të buzëqeshur e të qeshur Dhe rigjallërim dashuria jonë është atje Kokëfortë sa një gomaricë E çiltër si dëshirë Mizore si memorja Budall si dëshpërimi E butë si kujtesa E ftohtë si mermeri E bukur si dita E pafajshme si foshnjë Na shikon të qeshur E na flet pa thënë asgjë E unë i trembur dëgjoj Dhe bërtas Bërtas për ty Bërtas për mua E lutem Për ty për mua për të gjithë ata që dashurojnë E që janë dashur Po, unë do bërtas Për ty për mua dhe për të gjithë të tjerët Që nuk njoh Ndalu aty Aty ku je Ku ke qenë herët e tjera Ndalu Mos lëviz Mos ik Ne që jemi dashur Ne të kemi harruar Ti mos na harro Nuk kishim veç teje në tokë Mos na lërë të bëhemi kallkan Edhe pse shumë larg gjithmonë E nuk ka rëndësi se ku Na jep një shenjë për jetën Shumë më vonë buzë një pylli Në korijen e kujtesës Ngrihu menjëherë Zgjatna dorën E shpëtona.