CUKURA E ZOGJVE
- edlira jorgji doko
- 29 set 2017
- Tempo di lettura: 1 min
vezullim i nje vegimi me fenitet ky ze bilbili edhe nje engjell qe endrrat me kullot gjer ne dhimbje e marrezi te cmendur e kaleron permes qiellit e gjithesine trondit nje dridherime puthjesh, nje heshtje e thelle e me pushton jeta e zgjohem me shembellim yjesh si shiu qe bie e degjohet me trokellima mbi cati ky tenor i lashte eshte balada ime, ky ferr eshte thesari im, e buzet e cjerre me gjak e dehja e eger e mpire e kenga e tij hyn si diell me perflak me therr papritur zemra, e derdh lot dhe sa ngadale largohet nata me djeg dashuria ne lekure.
Verona me 13 prill, 2018 00:00
Commenti