NE ATDHEUN TIM, NE ATDHEUN TEND

NE ATDHEUN TIM, NE ATDHEUN TEND

Ne atdheun tim, ne atdheun tend, ndodhin mrekullira, behen poshtersira. Mrekullira se ka diell te mire, poshtersira se adhurohet vjeshta.

Koha e maskarenjeve, e padijes. Koha e pushtetarve, e mekatit. Mjere, nese s' shkon pas fijes, Medet, nese u prek cikez fatin. Ne atdheun tim, ne atdheun tend, Lindin shqiponja, lindin skifter. Shqiponja se fluturojne te fisme, Skifter se llahtarojne vec terr...

Dante, o miku im, Dante! Me thuaj: perse faren e keqe e vervisje ne ferr?

Verona me 23 dhjetor, 2015 9:24

RINGJALLJA E DILEMES - TRADHETIA S’KA VDEKUR - Mjere per boten e re, qe erdhi, mjere Se s’dihet c’fare eshte, as ku po shkon. Se vajtimi i Ajkunes mbiu ne dere Migjenin e zgjuan, Naimi na lot Dhe guret e varreve, i prene me dysh, Me hekura te vdekurish e bejne shtepine Fushat u thane, buza per nje pike uje Malet u perkulen luten ne gjunje. Nga c’tregon historia, forca e djalerise Ku lufta fitohej me gjak e me trimeri Tani ndizet harbuti, shkrepsja e pabarazise, Klith nje ograzem , oh! mbi kartoline. Shpresa vdiq! e futen te gjalle nen dhè. Ma vrane nenen e baben ma prene, Fisin ma bene fije – fije, oh, pa memedhe, Zoti eshte zemeruar, qielli u be vrer. O si gerthasin ca gazetar breg-grisur, Paradoksi? na quajne “zogj pa atdhe” dhe “sorra”! C’tu thuash legenave, rrugaceve te bitisur Ti cosh ne gjyq? s’kane burreri, as morra! Te pacipet, Gjergj Kastriotin ma veshin si sulltan, Dikush i hedh mjalt, dikush e lyen me balte, Te tjere me shpaten e tij u bene zengjin e rehat per nipin e tij “hero”yjet te vyshkim prape? C’u bere Fan Nol, Faik Konica me Ndre Mjeden. Kush nate ju mori , cila dite ju piu Ngrehuni nga gjumi, se ju kerkojne te shkreten, Populli ju llahtaron, mes jugut dhe veriut. Me zorren e zbrazur, te varferit? trotuarit gjesdisin! Nje dore zgjatur ne ajer, per lemoshe katandisur. Pushteti me kamzhik, u merr taksen nen hijen e lisit Kush s’punon fare, kembe mbi kembe i kaperdisur. Vene e me shkundin kurmin si putanat Amerikes Qe kur vret femijet neper bote tmerrohesh prej frikes Nje kembane e ftohte bie, ne kupel te kishes, Xhamia vuri perce m’u ne syte e cikes. Kur shkruanin legjendat, oh per ndershmeri Kerciste dyfeku, kuvendi plot gjalleri. Tani dolen ca lepuj, lepuj, e faqe zinj! Qe jane me tradhtar, se popujt fqinj. Jane zbutur ererat e pushoi shiu, Dhe, nisen shtrengatat, stuhia na perpiu, Na braktisi dielli i vjeter, erdhi ky i riu Zvarritemi si gjarpri e nuhasim si miu. Iku koha e gjakut e do harrojme nenen, Iku koha e forces e do vrasim henen... Asnje perendi, s’na do me si me pare C’ta duam jeten me dobicat ne shale? Me vjen nje inat? inat i fshehur qelibar, Te gjej, fajtoret.. kryqin mbi kale Vrastaret e dhimbjes me dyzet kusar, Dhe ne mishin e ftohte, te percjell pakez flake. Po ulerijne ujqerit, i degjoni? Vrapojne perposhte ne lugine Ku shkallmojne e bejne shkreti vathin, Dhe bariu neser fillikat pa bagetine. Toka e dragonjve u degjenerua Levdojne e lusin perendi te huaj. Eh,...c'eshte nje turk, serb, grek, gjerman o italian Beteja eshte shqiptar me shqiptar. C’desha, qe u bera poete une Syte me derdhin, trishtim si lume! Buza mbulohet me gjak e me shkume Koka me eshte bere det dhe bryme. Zemra me ngrin, lakuriq ne acar Shpirti iken me braktis nen dallge. Ku ti coj vargjet, veshur me ar, C’ti bej flatrat me identitet revolucinar? Dimri qe iku, na la me cen! Ne balle gjysem shekull qe vuajme! Dimri i sivjetem, na beri skllever e rebel Po kaq, gjak te virgjer bluajme. Te vrasim hijet e vjetra, komunistet E betuar me grusht perpjete, o Gjethet e vjeshtes me dy gjishtat vulgar Kjo po, o Shekspir, qe eshte dileme! -.- nga shqiptaria s'mbeti asgje, atdheun e plackiten husaret, flamuri i kuq i Gjergjit u zbeh, dhe rindindasit iken nga varret. mbi qiell klithin hijet e mjera vajtojne lisat arberor si femije, tek lotet i perpin dimri e era lumenjte vershojne ne zi. ka humbur shqiptaria ne shqiptaret na mashtruan mitingjet, mburrjet, e levrijne krimbat, gajasen suzaret, krismat s'dalin me nga koburret! popujt e tokes, dremisin qete zhurma e frika nuk i zgjon perkunden ne zymti e ne dert kembanat e vdekjes, s'pushojne ne trungun miliona vjecar, pleksen gjethet pa klorifil, plasarit dheu si foshnje gjynaqar e njeriut si shijon guximi. turma tradhetaresh ne krye kepusin trendafila e koka lulesh skllaveri me grade e shkreti pyesh kasolle e zjarr varur ne kryqe ndodh kjo epope shkurresh drizash ne shqote e suferine mbi kocka mbreteron merzi resh, koraca buje e pa shkelqim sa keq bene dehja e acarit gjarpri fle ngrohte ne gji shkrepetima ne qiellin e nxire pjell vec lot e pikellim askush s'lufton per njerine askush nuk flet per drejtesi dhe ata qe marrin pak mundim s'bejne as si babashe ne drith eshte koha ku piqen spiunet tmerr kur bashkohen ne turm eshte koha ku piqen kurvat amin, kur dalin cicat dhe guvat ka rene kudo nje heshtje e mekur qe vdes te gjalle e ngjall te vdekur dhe nuk vret vdekja kaq sa indiferenca adrenalina kap majat nga violencat idiference per femijet ne Irak e Palestine gazetar shkrimtar e fotograf ne gare kush te shes me shtrenjt ajken e lajmit mbi te pafajshem haleluja pazari tani bota u be nje, por s'ka dhimbje sa lart me teknologjine, por s'ka dashuri na ndan nga nje meter e ne rrjesht si delet gojat neper kazane, qajne e kane uri. si do veje? mos me pyesni mua ku po shkojme? nuk di te them

TRADHETINE E FLASIN SHQIP Atdhe, nga zanafilla e gjer me sot S'tu zhduk nder shekuj armiku yt! Medet! nje fytyre e eger ngado! Te vdekur e ne varr enderrojne ty! C's'bejne lanetet gjak-zeher Per nje kolltuk shesin nder E nje lehje bejne perhere! Medet! per popullin e mjere! Tradhetari del ne parlament E c'te beri e ka harruar, Nje hajdut e zemerkeq, Do te behet prijesi juaj. Pemen e arberit po e thajne Dhe ndreshkojne zogj ne pyll, Packa se ne bote u ben gaz Perserisin: dobici eshte yll! Si humbi shqiptaria madheri Mos me pyet mua te gjoren, Gjendem emigrante ne Itali Edhe toka ime me mohohet! Qumshti i nenes i helmofte Kushdo qe te pret' ne bese! Edhe buka i verbofte, Diell mos pafshin ne mengjes! Drita u duket erresire, Erresira u duket drite, Harruan nene e babe! Tradhtine e flasin shqip! Ne kete menxyre te gjalle C'e bejne jeten nje rulete? Ne kete dore me halle Perse rrojne per ibret? Kurthe s'te lane pa bere Njeri mbret e tjetri bej, Kur te vij Zoti ligj te vere, Kembe cyryku te mos lej... - fragment -.- E vrane driten, lirine e varen ne litar Krishtin e rikryqzuan, ca brekegrisur ca sharlatan! Ne tregun e zi, ne shitje, pa dinjitet e nder bijet e djallit, kamzhikun mbi defeter C'ta doni jeten, per turp e lemeri? Nga fundi botes tronditet toka nga termeti, femija trembet ne cep te barkut o ju xhelat, ju thartuesit e gjakut! Do vjere dhe ora dhe dita juaj qe vdekja me eshtra e kafka te luaj! E atehere, as varr s'do gjeni, as plejade pervec akullit mbi kufoma . -.- PA DYSHIM Ai popull qe hesht te djeshmen, qe vjedh te sotmen, qe mastron te nesermen, qe mbron vrasjen ne mesdite dhe klithmat ne erresire, ai popull eshte destinuar te vuaj cdo dite, te vdes pak nga pak, te behet rob i vetes dhe skllav i armikut, te mohoj prejaardhjen e tij, te dyshoj tek historia e tij te ve zjarr ne varret e heronjve, qe dhane jeten e tyre, gjakun e tyre, endrat e tyre per te jetuar me liri te plot, ai popull tutkun nuk meriton te drejten e fjales, as te kerkoj llogari pse e shtypin, ai popull i pa pjekur, nuk meriton respekt. - fragment

JU ZOTERINJ PUSHTETAR Ne emer te perendise se tokes dhe te natyres Ne emer te luftrave qe u bene e behen gabimisht ne bote Ne emer te evolucionit ne emer te dijes Ne emer te drejtesise qe shtremberohet Ne emer te mjerimit qe injorohet Ne emer te kufomave te heshtur Ne emer te zogjve krahe – thyer e gjymtyre – prere Ne emer te grave te dhunuar pa meshire Ne emer te femijeve qe punojne ne miniere Ne emer te nenave qe qajne yjet pa nje varr Ju! ju pushtetar, jeni fajtor, ndaj skllaverimit, e nje dite do te pergjigjeni me jeten tuaj. E per ju nuk do te kete leje as per fjalen e fundit qe te shprehni nje deshire sepse ua hoqet lirine te tjereve sepse ua prete endrrat medysh. Ju! Ju pushtetar, bijte e djallit, do t’ju shfaqen ne gjume ulerimat e pafajshme do t’ju thahet buza per nje pike uje do t’ju perbuzin sic perbuzet edhe kur te mendoni se shpetuar nga tortura. Ju zoterinj pushtetar, jeni fajtor per te gjithe diejt ne kyq dhe henat ne udhekryq dhe shkrirjen e akullit ne planetin e ngrire dhe per dhimbjen e pemeve ne flake dhe per lavdine e imoraleve. Do doni te shpetoni ketij gjyqi te arratiseni por asnje engjell nuk merr garant spiune e tradhetar. Do gjeni nje mije genjeshtra per te shpetuar koken tuaj. Do kerkoni nje mije prokurore ti korruptoni me gjakun e popullit tuaj dhe do premtoni sa pasuri keni vjedhur e keni shitur, do dridheni si qeni si miu ne shi, do sillni nder mendje doza droge ne pulsin e nje vajze te re nje djaloshi te ri dhe te gjitha dhimbjet do kaloni ne trup para se te jepet gjykimi perfundimtar do gerthisni falje ne emer te Zotit qe te mos shkoni ne ferr ne ate ferr ku nuk fle kurre e shpirti digjet nga flaket por ah me, zoterinj pushtetar asnje s’do t’ju ndihmoje. -fragment Ju demokratet e leshit! ju psikopatet e shekullit! ju gure varret e shekullit! ju prostitutet e shpirtit! ju parazitet e kombit! ju shpifarake e globit! ju analfabetet e qenit! ju kulishet e fisem! ju pabuks te mapos letrar! ju pabuks te nacionalit! ju pabuks te ades ju pabuks te toenes! ju injorant te ills! ju ! ju! ju! ju vrafte drita e perendive! ju denofte dielli qe lart! ju qe s'pushini te hani njerez! me mire vdekur me nder, se veshur me turp e gjalle! ju qe mbushni fleta gazetash ju qe mbushi fleta revistash ajo para e krimbur pa djerse ju dalte shkume nga hunda! se nuk eshte vetem genjeshtra se nuk eshte vetem vjedhja ju po semurni popullin te gjithe ju fishkaraket te mjere per miq! i moret nje grusht te madh me njerez e me intelektual dhe po mjeran mbetet prap sepse ne zemer s'keni gjak! ju ju ju mbeturinat e rrugeve ju ju ziliqaret dimerak e veshtarak nuk me thoni cfare throni fitoni kur vdisni dite per dite nga pak? mjaft u bete rezila, o rezile mjaft u bete gazi i botes o gaz i botes vareni ne qafe nje zile me zinxhire e shkroni tradhetar - ne lule te kokes! per ju shqiptar te mire me virtyt e me cipe u a thashe njereher dhe sdo lodhem ta perseris kurseni ato para per vete beni dhurata niperve mos blini libra vjedhje s' kane dije dhe as vlere ! jepuni nje grusht ne fytyre ne ate fytyre te pa fytyre e nese s'dryshojne ngjyre s'ka burreri ai burre! -.- Atdhe i dashur sa babai memedhe e shenjte sa nena nga vite me dogje nga malli me dobesove nga zemra ti me dhemb ne cdo plage ti ma nxin kete pak gjak ti me bere perri e flake ti me fut shtat pashe ne varr kur isha e vogel, te shava kur u rrita s'di pse qava duhun qe dot se mbajta ne vjose me keste e lava e vogel qaja nen jorgan pa fuqi si kalamajte tani qe shkruaj vuaj prap ste mbarojne kurre djajt si shume lemsh je bere o atdhe si shume tradhetar ke mbledh politikanet turinj si derre per te vuajtur paske lere me merr malli per qiellin tend te hip mbi kal e ne parmend ne kenge ta gjemoj zene ne livadh te coj freret po ti nuk me do, nuk me do ke obortar e kulisha plot cte me besh mua domosdo nje do mbetem ne kete bote kur te nxjerrin syte binaja jote kur te shkulesh zemren nga dhimja bej nje ze qe te perlotem une s'i harroj rrenjet e mia zoti me denofte ne e bej na, hi, u shuafsha si poet babane e nene ne posht i hedh harram e paca buke e gji Kam dashur mjera here te thyr mure te larta ne ere jam kthyer miliona hera me shpirtin sa oqeani thelle aty qortoj aty bertas aty lotoj aty marr shkas si capkene e me qetesi aty gjej paqe perseri -.- Brinje e Zotit, mos renko, C'iku s'kthehet nga kjo bote! Mjaft durove kamzhiket mbi koke! Beja fora! Shko lufto! Burrat hyj e grate leonesha, Yjet qe s'tremben nga vdekja! Haro fe, harro flamur, Zemren ne gjoks mos e bej gur! Thyej kreshtat e kapitalizmit, sternipit fedel te fashizmit, nipit ortak te komunizmit, birit manjak te socializmit! Ligjeron pa frike nga paradhesit, fara e keqe e djallit! Gjuhe e fis leri menjane, Dhe godit pushtet, e mjeran. Gdhiji netet me mjegull! Turpin tradhetarit shkruaje ne vetull! Femije e pleq mos lere te qajne, Dhimbja e tyre permbyt dynjane! Plumb me plumb, flake me flake, Jeten e munguar, merre mbrapsht! Dyfeku do dyfek te trembet, Njeriu do njeri te gjendet! Ja zvarritja, ja ngjitja, Brinje e Zotit, jotja zgjidhja! -.- PERKUJTORE Kam jetuar ne dy kohe nje e djallit nje e Zotit kembet e zbathura ishin me vrima shiu dhe barkun e genjeja me qulle misri Nje popull ishim si per cudi disa te nenes disa te njerkes fshati prodhonte kuintalet me grure e qyteti kepuste copen e simites nje komb nje gjuhe flitshim besonim perrallat nga e kaluara se pertej kufirit ishte buje pa drite pa buke e uje por bota ishte 100 vjet para e ne si ne spac rethuar sa larg ngjante dielli sa lart dukej dritarja. Dhe kur ra sipari u deng njerezia si ujvari mbi anije per nje shprese ngjeshur e shtypur si sardelet mengjes qe s'kishte mengjes e netet qe flinin fare. djalli dhe zoti ne duel ferri digjej thelle ne det perseri, fryn ere e bie shi sjell nje lajm nga kurbeti mbi dallge dermit nje femi pa varr mbeti amaneti dy duar pezull ne ajer mushkrite mbushur me kripe zeri i vogel vazhdon te qaje s'pushin te kerkoje - ndihme. ah sa vret liria me dy sekse dhimbja pa asnje fre kush e di pse na ndodhi neve vdekja pa asnje lufte te re djalli e mundi Zotin per nje shekull keq ne burg, keq ne demokraci kallazhet u heshten mbi nje kulle shkronjat e alfabetit ne mes zjarrit kam jetuar dy kohe dy kohe ne verberi njera me ben nje pike lot tjetra me mbyll ne cmenduri Edhe pak... Edhe pak do, dhe demokracia do bej fora. Nga nje cep i botes ne tjetren do shuaj buzeqeshjet e njerezimit. Edhe pak do, dhe demokracia do t'i coje njerezit ne ankand. Skllever. -Ne nje podium me polica te bollshem, blinduar, e ku degjohet cekici i shitjes : kjo vajze eshte lule e re. dhembet i ka te tera. Eshte e virgjer. mos mungo. -Sa mbaron, gerthet nje tjeter. ja, ja, Ky djaloshi eshte nje traktor pune. Shikoni muskujt e tij prej blonzi. Urdheroni. Blijeni. Cmimi eshte i sakt . -Une, bertetet nje pronari nga pertej oqeanit , kam nje nene me femije te vogel. Dy kokat i shes per nje. Perfitoni nga rasti. Mos pritni ta marri te tjertet. Per pak vite foshnja eshte krahe pune. - hajde, skllever, blini skllever. pa goje, pa sy, pa vesh. ata nuk flasin kurre nese rrota nuk u ze bishin, nuk shikojne kurre nese nuk u dhemb mishi, nuk degjojne kurre nese nuk u priten veshet. - Urdheroni, falas, skllever, urdheroni. - ne fund te turmes ne radhe pleqte. nuk i do askush. Nuk duhen per asgje. Vlera e tyre eshte nje plumb ne tru, shiringe me helm, ose ne baraka me gaz te mbytur. tmerri qe njerezimi vuan ne cdo njeqind vjet. perseritet e perseritet mishngrenia. vrasja e dinjitet. Edhe pak, dhe demokracia po u merr pronat dal e ngadale njerezimit. Hotele, restoreante, dyqane e fabrika. Edhe pak do..edhe pak. Kaq pak, saqe njerezit nuk do jene ne gjendje te reagojne. Dhe nuk behet fjale per maskarenj, tinzar o vakabond. Ah, jo, jo. Iku koha e tyre. Tani qesh gjarpri sy kuq. Tani 30 bankieret e botes te hedhin litaret ne fyt qe te marrin lotet e lumturine e fundit me nje puthje kafshim ne damaret e qafes. Tani te hedhin prangat ne gjymtyre e te bejne sehir si bie ne gremine per te poseduar leket e fundit te varrimit ne arkivolin e blere vite me pare. Kohe te veshtira qorre. Kohe me mjegull buje. Kohe per djajt e vertete. Pak a shume si filmi " avokati i djallit". luksi pa moral. goda kristali me buze kuqe te zi. maska te frikshme te padukshme parakalojne ne planetin e hijeve. edhe pak, dhe njeriu do jete nje kujtim. Nje kujtim qe do kujtojme. te kujtohet si ishim? sa te shpifur? Sa te pafaj? edhe pak, dhe demokratet e semure nga luksurja do ti rrembej ferri. vendlindja e tyre i pret me ankth tragjedik. edhe pak, edhe pak, durim, dhe vuajtjet e njeriut do marrin fund. spiuna ne cepet e rruges ndjekin lyprastet per buken e gojes, sakatet e reme me paterica te vjedhura, ose dhe nje plak pa shpi prane bidonit te plehrave, ose nje lot femije ngrire ne ajer, ose nje klithme gruaje ne duart e gjakosura nga burri qe mendonte se e dashuronte. kohe te vetira qorre. kohe me mjegull buje. Nuk dihet nga lind djelli, nuk dihet nga perendon hena. yjet nuk dalin me ne kalldremet e lirise. frika e tyre mbjell meteore renimi e zhgenjimi. bie shi saharaje. uji u ngjyros si Nili ne Egjipt. xhamat e shpirti veshur si drenuasha e gjakosur ne mes ujqeve. Nuk ka me asnje gram dashuri. Meshire. Shprese. Nuk ka me asnje gram lumturi. Tani iken nje shpirtshitur, vjen nje shpirtblere. Sa me shume je i lig, kaq me teper karriga te zbukurohet. Edhe pak, dhe plitika do dorezojne lekuren e saj. Nuk ka me pushtet te qeveris. Varet nga bosat e parave. Para me koka njerezish. Edhe pak do, dhe demokracia tregoi fytyren e saj vjeshtake. EDhe pak, dhe njeriu do te jete nje kujtese si ne perralle. Edhe pak, edhe pak...durim, edhe pak...dhe Odiseja i Omerit do shfaqet me magjistaren circe ne ishillin e tokes, e atehere, furia e Zeusit do te jete fjala e fundit. Stuhia e fundit. Dhe atehere perandoret e finances nuk do gjejne nje planet ti strehoj. as ne mars as ne hene. Edhe pak dhe tahmaqaret e medhenj do behen derra, luan, e qen sipas peshores se drejtesise. Do ta pijne helmin ne nje gllenjke vdekjeje. Edhe pak, edhe pak dhe demokracia e rreme do jap shpirtin e fundit, dhe te rikthehet eopka klasike ; nga hiri te dalin njerez te rinj, pyje te reja, zogj te rinj, pa epode. fragment -.- Dhe nese nuk rebelohesh asnjehere me kundershtaret e tu, me miqte e tu, me Zotin tend, ose dhe me veten tende, nuk je i lire, mos e pretendo kurre se je i lire je skllav i mendjes se vogel e pregjykimit pa pjekur, je i mitur ne shprehje e nuk orientohesh dot, nuk ke mesuar te dashurosh, nuk ke mesuar te ecesh. Te besh friken te fluturoj; nuk ke mesuar si perballohet jeta e mira e keqja nuk ke pushtet te jesh padron i shpirtit tend te mungon liria... dhe per nje njeri ne boten moderne kapitaliste eshte fatkeqesia me e cmendur. -.- Liria.. eshte nje puleder e eger, qe harbohet ne livadhin e gjelbert natyral, pa kapister ne qafe, pa shale ne trup, hingellime e peshe ne ajer me dy gjymtyret e para kap qiellin.. mos u mundo.. mos u lodh.. nuk kapet.. nuk burgoset nuk shitet nuk blihet; S'ka njeri, e as zot, ta ndale... -.- Lereni njeriun te lire...te lire si era, nga nje dege ne tjetren, pa fre si kali, nga nje livadh e tjetrin, dhe do shikoni me syte tuaj sesi nuk eshte ne gjendje te vetqeverise kufinjte e saj. Do terbohet gjer ne ate pike, sa te kepus kreshtat e maleve, te thaj cdo pus me flori te zi, te ankohet e te deshperohet pa asnje arsye. I ka te gjitha, e megjithate eshte i pa lumtur. Lereni njeriun te lire, e do shikoni fundin e tij. Aty ku ka liri, gabohet me pak. Por njeriu drogohet nga liria e tepert. Nuk e duron dot bukurine e saj. Nuk e kap dot ne hapsire, prandaj dhe bie pre e vetshkaterrimit. Ne fakt liria, eshte rebelim rregullash. NJeriu lirine e ka patur qe ne zanafille. Qe ne zanafille. Kureshtja, tentacioni, dhe ndalesa, krijon panik tek tek njeriu. Nje panik qe hap luftra te reja, horizonte te reja. Dhe ky zbulim per njeriun eshte me e fuqishem nga ligjet e Zotit. -.- Burgose njeriun... burgose me pranga ne duar e kembe, ne flatra e ne mendje e ne gjuhe, burgose qe te ndjej dhimbje, kaq dhimbje e nostalgji, saqe do enderroj per nje fije drite, do arratiset nga vetja te rigjej veten, do ngrihet me te tjeret dhe do luftoj per liri. Do bej te pamunduren te mundur, do behet hero per te tjeret, dhe le t'i kushtoj jeta, dhe le te vdese, dhe le te ngroposet i gjalle; ai prap do kete fuqi nga varri te ringjallet, te bej token te lulezoje e gjelberoje, qiellin mbushur me yje e zogj, pyllin me kaskate e ujvare ku cahen nga zerat e fuqishme te femijeve ne rrethaket e dallgeve te zhytjes. Burgose njeriun...dhe ai do kete dashuri per veten, do ta bej dheun e shkrete lulishte, lumin hidrocentral, kodrinat dhe fushat nje parajse. 2013 KU ISHIT ZOTERI KUR DIGJEJ ATDHEU..?! Nuk dua te jem brutale e konfliktuale me patriotet e mij, Qe dua dhe respektoj, ashtu sic e shkruan kanuni njerezor, Por diskutimet e hapura bejne mire nga ana shendetesore Duke mbajtur vlerat origjinale te kombit, por pa qene ofensiv e genjeshtar. Ne nuk mund te lejojme faje dhe gabime te reja (jane bere mjaft gjate nje cerek shekull) Gjersa humbi besimi qe ishte hyjnor e i paprekshem tek ne. Dhe pyes juve zoteri qe jeni me i madh nga une, juve qe dini me shume nga une, me thoni: Ku ishit ju, kur 25-vjet kur tokat e Arbrit u mbollen me droge? Ku ishit ju, kur u hapen depot e armeve e populli vraponte te mbushte makinat, kuajt, ne nje kohe qe vete qeveria fshihte gjurmet e shitejeve ne mase? Ku ishit ju, kur u vrane nje nga nje shoket me te ngushte te PD-se, luftetaret e vertete te demokracise studentet? Ku ishit ju, kur u vodhen te gjitha kursimet e popullit? Ku ishit ju, kur rinia jone u katandis injorante dhe vrastare? Ku ishit ju, kur njerez te deshperuar vriteshin e mbyteshin neper kufijte e botes? Pse familja u degjenerua? Vertete, ku ishit!? Doni nje kolltuk?! Urdheroni! Por mos pretendoni asgje tjeter! Per tre vjet qe kryeministri yne eshte ne fuqi, opozita vazhdon te bej prapesira e lojera shpifarake, thuaj se eshte bixhos trualli dhe flamuri... Sigurisht, ka pase kohe te bollshme, paraja para, mafia mafie. E eshte veshtire te kalohet deti i eger pa nje anije te forte, E te kercasin dhembet mbi ujerat e ftohta ku trombat te cajne cipen e ajrit Si nje trumf mbi stuhine e vjeter, si Kolombi e Vespuci ne kerkim te endrres, matane lumturise. Por duhet nje revolte, ne mos nje revolucion te prish rrjeten e merimang-helmueses, Qe eshte zgjeruar sa gjate dhe gjere, sa larte dhe poshte. Nje kulle pa ndjenja e dhimbje njerezore. Tempull i frikshem. Por ju, e keni mendjen tek kolltuku e kur shikoni ndonje lypsar ne rruge nxitoni hapat. Jeni i padrejte. Nuk ia doni te miren atdheut , nuk u dhimbset populli. Nje kolltuk zoteri, nje kolltuk, deshire e llahtari per pushtet. Lermeni ta perseris "jeni me i madh nga une, ju dini me shume nga une," Lermeni t'ju them se kokemushka ime nuk degjon. Eshte e prapte. Vazhdon te kembengul. Nuk i dalin llogarite mire. Sido qe ta shumezoj, sido ta pjestoj, ta zbres e mbledh, prap dalin gabim ngjarjet, historite. Lermeni ta perseris(nuk me ngelet hatri) "jeni me i madh nga une, dini me shume nga une." dhe jeni po prap ju qe JU

MA BENI ME FAJ ATDHEUN... Ju ma beni te vuaj atdheun, cdo fund dimri, ju gangsteret e rrugeve, pijanecet e barit "blu", cifutet e portofoleve! ju sharlatanet e djeshem, te sotem, prap ju, Humbesit e pushtetit te vjeter ish komunistet! Nuk ngopeni, qelloni dhe ate pak te mire, te mbetur, si rete jeni shumefishuan, si vetetimat, dhe bubullimat! O 30 vjet, ishin shekuj, shekuj pafund, tek yjet ne nje pike lot verbuar ne hene, qajne, pafaj! Ju tahmaqare skandalist, e lozet memedheun, ne kumar e bixhoz, me droge, me prostitucion e arme. Betuar mbi eshtrat e te parit! Ky shkak me cmend! Me cmend, me kthen humorin, Jap pergjigje - eres o tufanit - keshtu per qefin tim! per vuajtjet e nenes time, per hater te babait! Ju nder-shitur-mjerane, Amerika eshte zbrazur; si grate e semaforit, ne kryq, qe kerkojne liri e ne mish euro e dollar; Vjedhin, shajne, presin, vrasin, gjithe bankat, por tradhetojne lehte Krishtin me klientin e pare! Vjeshte me hile! Zilia u bashkoi! Fshiheni nga vetja! mos t'ju gjej vetja, ju perbuzni boten, mos t'ju perqesh historia! Dhe fajtor me te drejt! Gjakun e popullit beret gosti gjithe endrrat dhe kenget dhe pafajsine e vdiqet Dhe pa pyetur, pa gjyq, pa perendi: Pse qesh ti, ti ti, zoteria nga fundi i tribunes? thashe ndonjegje qe s'shkon? Hesht! behu shqiptar, vraje veten, mos jeto kusar per turp te dheut qe te rriti, tokes mos rendo! se vertete e djeshmja na genjeu Atdheu u plak, dielli ne kryq, Popullin epopea e lotit e rrembeu Vec Zotit s'na ndihmon askush. Kur ishte moti i Gjergjit, Arberia Jeta, bota mbare ish' e jona... Ismail Qemali erdhi - si legjenda Dhe kuq e zi u vesh Nene Vlora. Na genjyen barbaret, neve qe i deshem, E s'ka dhimbje me te eger, - e them me bindje. E rropaten zonjen e lashte te Ballkanit, Per pak pushtet ne dite zije. - Ku eshte biri i Pellazgeve te famshem!! Ku eshte mbesa e Ilireve te prijshem!! Kur te permbys kupa e fundit e henes Me kot ulerijne mbi varre te bujshem. Ka dy lloj njerezish e shqiptaresh: ata qe linden njerez e shqiptar dhe ata qe shtirren se linden te tille; te paret jane krenar, te dyte dhe te fundit kane turp per gjakun e tyre. E nese NJE popull gabon njehere eshte normale dhe e falshme; nese kembngul ne te njejtin faj e voton kusaret tradhetaret dhe te korruptuarrit, atehere, nuk eshte nje popull intelektual, por krudel dhe bashkpunues i se keqjes, vetvrases, dhe falja behet e pamundur! fajet dhe tradhtaret nuk falen! atdhe i dashur sa babai memedhe e embel sa nena tradhetaret ti solla nje pjate argjedi cfare thisi deshiron me prej meje! kalvario, kalvario, kalvario 30 vjet, Ne peligrinazh per buken e gojes, 30 vjet te braktisem moj Arberi, 30 vjet u beme sherbetoret e botes, 30 vjet nga vjeshta ne qiej te rinj. 30 vjet endrrat dhe shpresat na i vrane, 30 vjet populli u roberua, heshti, vdiq, 30 vjet toka e thare per uje e per grane, 30 vjet vella, moter, babe e nene, u bene armiq. 30 vjet u deshen te shuhet kombi, 30 vjet u dha liri e shfrenuar tradhetarve, 30 vjet ne det si Vespuci si Kolombi, 30 vjet peng ne anijen e pirateve. 30 vjet flamurin e pushtuan, tapi, 30 vjet parlamenti na genjen, 30 vjet me gjakun tone ha e pi, 30 vjet e verteta humbi vlere. 30 vjet humbi galaktika nga radari, 30 vjet grisin e qepin traditat e vjetra, 30 vjet turp nga i vogli tek i madhi, 30 vjet te kryqezuar, mohuar nga jeta Pleqte! Gjuha e shenjte e popullit! Cdo fjale pesim e mesim! Kur e benin nje muhabet, engjell behej dhe nje dreq. Thonin e perserisnin gjithmone, gjaku kurre nuk behet uje, e nese dobici vitin e pare s'lind, mbas shtat brezash i nxjerr briret! fragment -.- Edlira Jorgji Doko 25 Novembre 2019 · Contenuto condiviso con: Solo io SHEN ATDHE - ne kete pervjetor Eshte koha e tradhetarve, Eshte toka e prostitutave Eshte fjala e gigolove Dhe qenesia e batuteve. Eshte bota e budallenjve Eshte ngritja e injoranteve Eshte dehja e urrejtjes Dhe vrasja e te mireve Eshte qielli i te marreve Eshte deti i pirateve Eshte kenga e hajdutve Dhe loti i dhembur i nenave Eshte dora e zgjatur Eshte mendja ne delir Eshte ujku i zbutur Dhe delja si egersire Eshte flamuri i permjere Eshte atdheu i vdekur Eshte gjykata e mjere Dhe betimi i tretur Eshte koha e tradhetarve Eshte koha e prostitutave Ne kete pervjetor te shenjt Shen atdhe nuk te shkruaj Te bera vargjet me te bukura Te bera himet me te rralla U lodha te vdes per ty cdo dite Kur asnjehere s'me hodhe syte Mbaji kulishet rreth teje Mbaji bucet ne preher Po degjova ndonje lehje Do te shpetoj patjeter! SHEN ATDHE (2) Gjer ne kohen qe liria te trajtohet si skllave Gjersa i pa dituri dhe tradhetari udhen na heqin Nuk do ta shikojme kurre agimin te kalter As atdheun te kor lavdi i shkreti. Gjer ne kohen qe drita milet per defrim Gjersa i pa vleri te jap mend e dituri kombit Nuk do jemi nje brez i deshiruar nga te rinjte As do na ndezin nje qiri tek varri. Gjer ne kohen qe populli ha dru e hesht Gjersa i pa nderi te bej moral ne piac Nuk kemi pse te ankohemi per dimer e per vjesht Kur cdo kamzhik e lypem me hak. Gjer ne kohen qe grurin e hane mijte Gjersa i shituri te tregoj tarifat si kriminel Nuk kemi pse te flasim per demokraci te lire Kur kjo torture zgjati tridhjet vjet. SHEN ATDHE Eshte epokalise ajo qe ndodh ne kete shekull eshte event profetik eshte nje ribelim i nene natyres perendite ne delir te madh shfaqin dhimbjen e qiellit Por profetet e tu nuk pendohen nga vdekja kerkojne sakrifice qe te shembesh ti Shen atdhe edhe gjate dridhjes, carjes, renimit ata vazhdojne te mekatojne e me ben pershtypje si te kafshojne duart kafshet qe linde - fragment ME THERRET ATDHEU IM Me therret atdheu im me feshkellimat e eres dhe vrapoj drejt tij mbytur ne helm jam larguar nga vite ne emigrim jam e ikur por nuk ndaloj vrullin e mendjes e te zemres te qaj me te kur qan, te qesh me te kur qesh ta dua edhe ne harrese e mbroj kam nje mije kujtime nga femijeria qe me ben te largoj cdo lendim e padrejtesi pa shkak me therret atdheu im ne lotet e qiellit dhe trishtimi im grumbullohet sa nje det me yje dhe leshoj nga kraharori gjithe zogjte e paqes ku nje klithme e terheq ne shpirt ne nje dhimbje toke qe lengon perbrenda me therret atdheu une jam aty prek plaget nga vjeshta ne vjeshte perqafoj te gjakosurit, te vdekurit te tremb vdekjen e shamine e zeze e nuk do lodhem asnjehere do kete mijera shqiptare si une qe ndjekin shpirtat e ligj qe e deshirojne atdheun si femije jane miliona qe bertasin ne kor Shqiperia eshte kombi i fort - hapni rrugen, po vjen Kosova!!! (tmerr kjo foto, kam qare) Mostra meno ATA MJERAN Ata mjeran qe menduan se ia hodhen Zotit Dhe mbollen hashish ne vendin e grurit I kapi hiroshima e tronditjes se termetit Dhe djallin e zuri semundja e gurit Ata mjaran qe klithen lavdi para kohe Dhe shiten armet e komunizmit per para I kapi gjynahu i popullit prej koke Dhe historine e lane cyrik e sakat Ata mjeran qe menduan ceket Se behesh aga pa punuar e pa u lodhur Dhe ngriten pallate me gjak harrem, I zuri renkimi shekullor i plakut Te gjitha i kishin menduar mjeranet Si te pasuroheshin, si te benin fame Por nuk e llogariten zemerimin e perendive Se nje dite do luteshin prape... Mostra meno -.- ESHTE NATE E KTHJELLET NE ITALI ATDHEU IM QAN SI FEMI Eshte kaq i qete sonte qielli Ketu pertej detit ne Itali Dalin yjet si rreze dielli Nata e kthjellet per bukuri Fryn nje puhize e holle e holle Si ben era me lulet ne molle Tek qesh bilbili me ze tenor Dhe bota jeten e saj vazhdon Vetem nje cep ne perendim Veshur me re te zeza e re gri Duket nje grua, qan neper shi Qe lutet dhe flet ne shqip. Nga nje sy gjak te kuq pikon Nga tjetri derdh gjak te zi Eja, eja, o Zot, i thote, Kemi dhimbje ne Shqiperi. -.- Eshte nje grua neper shi Qe qan dhe flet ne shqip Syri pikon lot kuq e zi Emrin ia thone Shen Meri. NE KOHE TE VESHTIRA MATET SHQIPTARIA - DARDANISE E kam nje lemsh me lot ne gryke Qe nuk do te shkoje perposhte Tek shikoj karevane me ndihme Nga motra jone e madhe Kosove Dhe nuk eshte ndihma me materie Qe flas mire ne emer te Dardanise Eshte pergjigja ne rast gadishmerie Se eshte krahu i majte i Shqiperise Eshte ajo qe thonin gjyshet dikur: "Gjaku i Arberit nuk behet uje" E konsideroj nje gjest Nobel E konsideroj nje event shekullor Packa se ndodhi ne ditet e vdekjes Eshte akt i admirueshem vllazeror RESPEKT LOT I BUKUR I FILDISHT Lajm i hidhur mbuloi dhene Korba une c’ma gjet atdhene Dallandyshet lane folene Trupin kater cope ia prene Dridhet toka me zemerim Kriset ajri shi me shi Terbohet deti me cdo shpi Ze perfund pleq e femi Loti i bukur i fidilsht Mblidh shekujt dhe historite Mal me mal diellin korrit Gjelbero gjithe nuserite Zonje e bukur ne ballkan Sy i virgjer ti mos qaj Ke vajza e djem kapedan Buze e embel mos u thaj. .,. NUK QAJNE SOT PERENDITE E KOMBIT SOT QAJNE NJEREZIT Nuk qan sot Skenderbeu, jo! Sot hedh vallen e burrave si Zot: Jam ringjallur dhe jam krenar, Se shqiponjat i shikoj bashke. Nuk qan sot Ismail Qemali, jo! Sot godet me grusht ne gjoks: Ju pata thene se jemi rrace e forte Dhe vellai per vella behet hero. Nuk qan sot Nene Tereza, jo! Sot u mburret engjeve ne ode: Nga ajo toke e lashte e drithe-plot Lindin njerez me zemer te ngrohte Nuk qajne sot deshmoret, jo! Sot u zgjuan ne mes komb: Gjakun qe derdhem per liri Asnje pike nuk shkoi kot. - fragment MBI KOMBET MBI FLAMURIN MBI KUFIJT MBI GJITHCKA JEMI NJEREZ Oh, si vallezojne hijet ne vjeshte, Se Shqiperia u trondit nen toke, Kur shkund dimri shtat plakat Mblidhen gjethet e kuvendojne, Degjojne malet e pergjigjen Dhe hena nje aleate ne krahe, Na ngrihet NAIMI e thur vargje: Shqiperia ime ti mos qaj! Me shfaqet Noli i inatosur Perpara Migjeni me nje qiri, Afrohet Konica, sy lotuar, Ne kete fund vit qe trondit. Nje grup shqiponjash posi zota, Nga Kosova vijne te tjere, Vijne shqiptare nga e gjithe bota: Jam ne borxh me ty atdhe! S’te fal gjuha e gjarprit dhe ne zi Harron qe vdekja i merr, me radhe, S’po kerkojme nje cope meshire Por njeriun ne plane te pare, Komb, flamur, kufinj, e fe, i lini ne paqe; Tani kemi pranveren derdhur ne gjak, Kemi popullin, me shpirtin vrare. Dhe jeta jone, eshte shume pak! -.- KONTRATE VERBALE Me jepni lirine qe me keni vjedhur! Me jepni ajrin qe me keni ndotur! Me jepni dinjitetin qe me keni dhunuar! Me jepni mendjen qe me keni prishur! Me jepni historine qe keni shkateruar! Me jepni vlerat qe keni pushtuar! Me jepni lotet qe me keni adoptuar! Me jepni parate qe me mbani peng! Me jepni buzeqeshjet qe me keni vrare! Me jepni driten e femijerise qe ju dhashe! Me jepni jeten qe me skllaveruat! Me jepni atdheun qe me keni roberuar! Me jepni zerat e femijeve qe i mbani peng! Me jepni forcen qe ju dhashe! Me jepni qiellin me yje qe e bete gri! Me jepni endrrat qe enderrova! Me jepni dashurine qe ju urreni! Me jepni gruan qe perbuzni cdo dite! Me jepni nenen qe lendoni perhere! Me jepni poeten qe luftoni per inerci! Me jepni popullin tim qe e hidhni ne rruge! Me jepni boten qe deshiroj! Me jepni pyjet qe gjelberojne me zogj! Me jepni cdo arsye qe te luftoj! Me jepni cdo arsye qe te bej paqe! Dhe une i ul armet e vdekjes…. FJALE TE URTA – FILOZOFI - EKSPERIENCE NGA JETA IME - Shqiptaret provoi ne kohe te veshtira dhe do te pergjigjen me bujari, - te falin jeten e tyre! Provoi ne bese dhe do te pergjigjen me fisnikeri, - te japin shpirtin e tyre! Por mos i provo kurre per motren, gruan, dhe nenen e tyre, se te pergjigjen me ashpersi! - Nje dite edhe njeriu me i keq do pergjunjet njeriut te mire. - Ndryshe nga Ajshtajni une mendoj se lufta e trete boterore nuk do arme, as bomba dhe as atom. Nuk ka arme me te fuqishme se njeriu te haj njerine. Lufta e katert do jete me e eger. Mjerimi dhe injoranca do pushtoj boten. Nuk do shkojne nxenesit ne shkolle, nuk do besojme asnje Zot, dhe nuk do ekzistoj me familja. - Rruga e ndershmerise ka shume mina qe nuk di ku te hedhesh nje mendim, sepse te vdes ne ajer pa ditur castin kur do ndodh dhe si do ndodh. Eshte teper e gjate, - oh, kaq e larte sa qielli… oh, kaq e gjere sa toka…, por kur te kthehet drejtesia ne dere, mund te ndodh te puthesh edhe armikun tend nga lumturia. Bekuar ajo peme qe i meson sythit, gjethes, lules frutit dhe fares se jeta e tyre vjen nga rrenjet. FJALE TE URTA Me mire pa buke e gjume te qete, se sa me armik e me pushk tek koka. Me mire buke te thate, e uje, e paqe se sa zengjine e me borxhe. Me mire nje veprim me pak se sa nje qe vazhdon te kulloj gjak. Me mire te ikesh nga sherri se sa te futesh mes dy plumbash. Me mire me pulat e dobta ne arat e tua se sa me pulat e majme te gjitonit. Me mire nje femije te hajrit se sa shume e perlume. Me mire nje kasolle te ngrohte me grua e femije e pleq te mire se sa nje ode te madhe e pa shpirt. Me mire nje gote uje nga pusi yt se sa te lypesh shishe te markes. Me mire nje zog i lire se sa veshur me ylber ne kafaz. Me mire te besh be djemte e tu se sa kokat e huaja. Ka njerez qe hipin mbi njerez per te arritur majat e qiellit, por kur fryn nje ere gjenden ne lluc. Ka njerez qe per pushtet shesin nenen e tyre per te patur nje jete te lehte, por kur merzitet perendia i le te qajne vetem. Ka yje te shkolluar qe ndricojne nga larg sikur jane te vetmit ne toke, por sa iken drita humbasin ne erresire. - fragment Ne Kalane e Shkodres moj neno.... Rrjedh gjaku posi lume moj neno.... Qan nje vashe ne te gdhire femijes ti jape gjire moj neno... Nje dore jashte nje ne mure gjoksi pikon pika qumeshte moj neno... Jeton e s'plaket kurre nipi i nipit eshte burre moj neno... -.- KESHILLE NJEREZORE Kur ben kurthe me njerez qe s'njeh ke shume probleme per te zgjidhur me veten: - Nese e trazon nje e dy, mund te konsiderohet normale ceshtja. Njerez me gjak e nerva e mish jemi ekzaktesisht. Ndodh. Me ka ndodhur. - Nese e trazon gjer ne dhjete here, konsiderohet automatikisht xhelozi, inferiorioritet dhe mos kapacitet i dallimit te mires nga e keqja. - Nese e trazon mbi dhjete here, quhet domosdoshmerit dashuri e rrefuzuar. Nuk ke asnje qiell te qash, asnje diell te ngrohesh, dhe kerkon me cdo kusht perkujdesje. - Nese i kalon nga nje vit e tej, quhet dashuri e semure. Dashuri me te njejtin gjini. Pra, deshira seksuale eshte ndryshe nga ajo qe gjer me sot quhet normale. Njoh gra qe kembngulin ne kete projet te semure. E nuk kembnulin se te duan, ushqehen me ty. Shumica e ketyre grave punon ne mjekesi, mesuese e profesoreshe e avokate. - Nese i kalon mbi dy vjet e tej, problemi eshte shume serioz. Kalohet ne bulizem, ne stalking, ne semundje te frikshme mendore. Shume nga keto gra qe bejne inteligjenten, jane bosh; ne mendje, ne zemer ne shpirt. Kopile, katile. Shume nga keto gra te behen kundershtare ose armike. Dhe ketu duhet shkoqur qarte koncepti: - Kundershtar dhe armik jane shume larg njeri nga tjetri. Kundershtar behesh si pasoje e dikujt qe te shqeteson. Nese egziston me fakte ky shqetesim, atehere mund te pergjigjemi. Por nese nuk kemi deme personale famijare e punesore, si mundesh te konsiderosh kundershtar? Je dite nate hapsajt. - Armik behesh mbasi te kane krijuar nje dem esencial moral. Nese ky dem nuk ekziston, pse konsiderohen armike disa gra e burra (ne kete rast poet)? Per qejf? Per te qene ne qender te bisedes sepse jane ligesi e gjalle? Bejne shume konfuzion mendjet e vogla, dipllombleret, interesaxhinjt. Ne te dyja rastet konkrete mua me jane bere keto deme fizike morale e materiale, por nuk i konsideroj kundeshtar ose armik. Nuk behet fjale fare. Te gjithe keta tipat paten sukses, por nuk gjejne paqe. Mungon lenda e pare - NJERIU. FJALE TE URTA – FILOZOFI - EKSPERIENCE NGA JETA IME - Shqiptaret provoi ne kohe te veshtira dhe do te pergjigjen me bujari, - te falin jeten e tyre! Provoi ne bese dhe do te pergjigjen me fisnikeri, - te japin shpirtin e tyre! Por mos i provo kurre per motren, gruan, dhe nenen e tyre, se te pergjigjen me ashpersi! - Nje dite edhe njeriu me i keq do pergjunjet njeriut te mire. - Ndryshe nga Ajshtajni une mendoj se lufta e trete boterore nuk do arme, as bomba dhe as atom. Nuk ka arme me te fuqishme se njeriu te haj njerine. Lufta e katert do jete me e eger. Mjerimi dhe injoranca do pushtoj boten. Nuk do shkojne nxenesit ne shkolle, nuk do besojme asnje Zot, dhe nuk do ekzistoj me familja. - Rruga e ndershmerise ka shume mina qe nuk di ku te hedhesh nje mendim, sepse te vdes ne ajer pa ditur castin kur do ndodh dhe si do ndodh. Eshte teper e gjate, - oh, kaq e larte sa qielli… oh, kaq e gjere sa toka…, por kur te kthehet drejtesia ne dere, mund te ndodh te puthesh edhe armikun tend nga lumturia. Bekuar ajo peme qe i meson sythit, gjethes, lules frutit dhe fares se jeta e tyre vjen nga rrenjet. -.-Para se te flasesh per mua sigurohu: Mos e ke blere shkollen, Mos ke bere padrejtesi, Mos ke vrare ndonje Zot, Mos ke peshtyre mbi varre Mos ke shkelur lule Mos ke hyre ne hak familjes Mos ke shitur shpirtin. Para se te flasesh per mua, shiko ndergjegjen mos e ke me kufoma. Te gjitha keto kiji parasysh kur flet me mua, shto edhe ndonje vyrtyt tendin, te mesoj me shume. Para se te flasesh per mua sigurohu te jesh mbi te gjitha njeri, se une vuaj nga vite te gjej njeriun brenda njeriut. Ku nuk shkova, ku nuk trokita, ku nuk u vrava, e ku nuk u ngrita, nga burrat e mencur, tek grate e vogla, obobo, sa me dhembi koka! Ku nuk luta, e ku nuk vdiqa, ku nuk ndenja, e ku nuk ika, nuk gjeta meshire, as piramida: Vetem te luftosh, - me tha perendia! Sa fala? Sa te duash! Sa u treguan pa fytyre? nje lukuni yjesh! Prap une, mekatare pa mekat vazhdoj te besoj vazhdoj te fal emra me ngjyre ari emra me kolltuk prek ajri, vazhdoj te degjoj shiun nen strehe si bie boren ne mal si rrukulliset hapat e nates si zbardhen faqet e dites nga vesa si lahet. Degjoj cicerimat e vonuara krahet e vjeshtes renduar trandafila me petale pa ngjyra dhe dashurine time te dashuruar. Para se te flasesh per mua, pa me njohur pa ditur ku me pikon catia, ku me dhemb jeta sigurohu te shkosh ne nje vend te shenjte, ndize nje qiri a ulu ne gjynje e falu; ah, jo per mua, per ty, per veten tende te gjesh engjellin qe ke vdekur. Ah jo per mua, per ty, per veten tende se une do jem gjithmone ne beteje quaje si te duash, katarre o bekim por kete fat me dhuruan perendite! - fragment. FOTOGRAFITE NE PROFILIN TIM NUK KANE TE BEJNE ME GJUHEN TENDE TE VOGEL, ZONJE! Fotografite ne profilin tim nuk kane te bejne me gjuhen tende te vogel, zonje! Ato jane rrenja e pemes bio! Ato jane trungu i lashte bio! Jane frut i ndergjegjes time bio! Jane shpirti im bio! Jane zemra ime bio! Jane fjala, zeri, poezia ime bio! Jane nena e bukur bio! Jane poetja me fuqi perendie bio! Jane furtuna ime bio! Nuk i kerkova asgje Zotit, Nuk u luta kurre te jem e bukur, Nuk e thirra kurre per te bere keq, Jane dhurate! Dhurate nga nena dhe babai! Ty nuk te llogariti asnje perendi, s'te fali as shpirt as surrat! Dhe per kete, zonje, nuk jam fajtore une, as mund te shfrysh urrejtjen e jetes tende me mua? Te kam borxh? Jo! Te njoh? Jo! Si, dhe pse, futesh ti ne gjera qe s'njeh? Si, dhe pse, nderhyn ti kur di c'eshte muza poetike? Te hyra ndonjehere ne punet e tua? Jo! Si mund te perfundoj me dy fjale; debile, apo tru thare? Te takon ty zgjedhja, edhe pse nuk ke shume per te zgjedhur! Kam pare shume si ty, e kam qortuar shume si ty.. te reja do vijne ne vijim! Fotografite ne profilim tim, zonje, jane shume edukuese, te rendesishme, poetike, te nje poeteje prej zjarri, te bukur ne cdo aspekt, te dhembur ne cdo aspekt, dhe ty si grua, si nene duhet te te gezoj, duhet te behet krenare. Shiko mua, me ben krenare nje grua e bukur dhe e denje! Filloje jeten qe ketu, ndrysho ate gjuhe te piste, Duaji grate e bukura! Duaji ato qe jane me te mira, me inteligjente se ty! Nuk dua falje nga grate e vogla! Nuk ka asnje vlere komunikimi! Jete te mbare! FOTOGRAFITE NE PROFILIN TIM NUK KANE TE BEJNE ME GJUHEN TENDE TE VOGEL, ZONJE! Fotografite ne profilin tim nuk kane te bejne me gjuhen tende te vogel, zonje! Ato jane rrenja e pemes bio! Ato jane trungu i lashte bio! Jane frut i ndergjegjes time bio! Jane shpirti im bio! Jane zemra ime bio! Jane fjala, zeri, poezia ime bio! Jane nena e bukur bio! Jane poetja me fuqi perendie bio! Jane furtuna ime bio! Nuk i kerkova asgje Zotit, Nuk u luta kurre te jem e bukur, Nuk e thirra kurre per te bere keq, Jane dhurate! Dhurate nga nena dhe babai! Ty nuk te llogariti asnje perendi, s'te fali as shpirt as surrat! Dhe per kete, zonje, nuk jam fajtore une, as mund te shfrysh urrejtjen e jetes tende me mua? Te kam borxh? Jo! Te njoh? Jo! Si, dhe pse, futesh ti ne gjera qe s'njeh? Si, dhe pse, nderhyn ti kur di c'eshte muza poetike? Te hyra ndonjehere ne punet e tua? Jo! Si mund te perfundoj me dy fjale; debile, apo tru thare? Te takon ty zgjedhja, edhe pse nuk ke shume per te zgjedhur! Kam pare shume si ty, e kam qortuar shume si ty.. te reja do vijne ne vijim! Fotografite ne profilim tim, zonje, jane shume edukuese, te rendesishme, poetike, te nje poeteje prej zjarri, te bukur ne cdo aspekt, te dhembur ne cdo aspekt, dhe ty si grua, si nene duhet te te gezoj, duhet te behet krenare. Shiko mua, me ben krenare nje grua e bukur dhe e denje! Filloje jeten qe ketu, ndrysho ate gjuhe te piste, Duaji grate e bukura! Duaji ato qe jane me te mira, me inteligjente se ty! Nuk dua falje nga grate e vogla! Nuk ka asnje vlere komunikimi! Jete te mbare! - fragment VAMPIRET E SHEKULLIT XXI Nje nene e vret femijen e saj se eshte semure. Denohet ne gjyq. Nje burre xheloz qe vret gruan per xhelozi. Denohet ne gjyq. Nje doktor qe gabon me pacientin e i heq jeten. Denohet me gjyq. Nje avokat mbron kriminelin ne gjyq per para. Nuk denohet me gjyq. Nje politikan i ndershem korruptohet nga mafia. Denohet me gjyq. Nje pedofil dhunon femijet se eshte dhunuar ne femijeri. Denohet me gjyq. Nje emigrant qe hyn pa leje ne toke te re. Denohet me gjyq. Dergohet serish ne atdheun e origjines. Ose lihet te vdes ne fund te detit. Nje arkitekt gabon me ndertesat se shkollen e ka blere. Denohet me gjyq. Nje profesor e jep noten aty ku ia japin. Denohet me gjyq. Nje poet hajdut, ndryshe nga te lartpermendurit, bejne nje krim unik (gje qe mund te na ndodh te gjithve), ndersa poeti ben shume krime ne nje akt. POETI, Eshte mishngrenes. Vampir. Dhunues. Djalli vete. Ushqehet me gjak, me sy, me ndjenja, me zemra, me shpirtra me te gjitha organet dhe me jete te huaj. Vret njerez. Korrupton njerez, familjen e atdheun. Gabon dhe mbron fajin. Gabon dhe cmohet. Gabon dhe ben viktimen. Por ajo qe me cmend me teper eshte, se nuk denohet. Te gjithe sa permenda me siper e bejne nje gabim ose faje ne jete. Ndonje nga fatkeqesia. Ndonje nga pakujdesia. Ndonje nga depresioni. Gjera qe ndodhin. E nuk ka aspak per t'u perqeshur. Poeti e ka hobi. Poeti e ka semundje te pasherueshme. Te palogjikshme. Eshte tiran. Eshte fantazme qe ecen. Nje vdekur qe posedon dhe adopton per qejf. Per zili. Nuk ka asnje Zot qe e merr ne mbrojtje. E, Prap nuk denohet me gjyq. Asnje nuk eshte me i rrezikshem ne toke sa nje poet manipulator. Eshte lufte mes njerezve. Lufte e fshehte. Lufte e ftohte. Lufte bastarde. E tmershme, E frikshme. Keta dhe keto jane vampiret e shekullit te ri. E shesin familjen, e shesin veten pa pike turpi. Ja pse une e ngre shpesh kete problem. Ja pse une i gjuaj gjer ne strehen e fundit e s'u le fryme. Mos i ndani emrat qe bej une. Mos u beni bashkefajtor. I lini te pergjigjen qiellit. Ai di mire ku i hedh. Pra, nuk i denon gjyqi, por neve jemi fuqia me e madhe si popull. Mos u jepni terren. Mos u jepni rendesi. I lini te pergjigjen qiellit. Ai di mire ku i hedh. -fragment NOBEL E PAQES Me gjithe luften qe kam bere ne kete dekate te fundit do isha bere " NOBEL E PAQES" qindra here. Do isha cmuar qindra here si civile e denje, qytetare e ndergjegjshme, grua hyjnore. Po keto gjera, fatkeqesisht, nuk ndodhin ne atdheun tim. Keto ndodhin ne vendet demokratike. Ne vendet qe lumturojne liri. Ne atdheun tim u bene githe prostitutet me dekorate. Njihen qe larg. Sa here i shikoj me revoltohet shpirti. Sa here i shikoj ngre problemin ne social. Po populli im eshte i lodhur. Populli im eshte i hutuar. Shikon nga duart politiken kush i jep buke per te ngrene. Brohoret si femijet. Dhe une shpesh e kuptoj, shpesh harroj dhe filloj betejen serish. Te drejte ka populli im, te drejte kam une. E shpresoj nje dite te zgjohet nga ky gjume vjeshtak e te rebelohet. E shpresoj. Une jetoj me shprese. Me endrra. Keshtu jetoj... SHPRESOJ... Kete lufte nuk e beri asnje poet i madh. Asnje. Dhe une futem ne kompks te fuqishem: pse? Dhe une shpesh e kuptoj, shpesh harroj dhe filloj betejen serish. Te drejte ka populli im, te drejte kam une. E shpresoj nje dite te zgjohet nga ky gjume vjeshtak e te rebelohet. E shpresoj. Une jetoj me shprese. Me endrra. Keshtu jetoj... SHPRESOJ... - fragment SEKRETET E SOCIALIT SOCIALI eshte si puna e priftit: Ne kupe pi i pari une gjakun e Krishtit, e me pas populli. Eshte si puna e qeverise: Bej ate qe them une e mos bej ate qe une. Eshte nje bote krejt vertetesi, plot genjeshtra, plot prostitute. Cdo njeri shet e blen cfare i intereson Flet si deshiron. Te gjitha jane falas. Po falas te jep kush sot? Jo. Cdo dhurate e ka nje cmim. Cdo dhurate e ka nje borxh. Bota mendoi se u cmend rangu inteligjent Bota mendoi se sa mire eshte te udhetosh ne internet falas? Do te degjosh kenge? E degjon. Do te shikosh film? E shikon. Do te hysh ne burdello? Si te duash, e kur te duash. Te gjitha falas, e? Fb, instagram, you tube, google, etj Na mbajne peng skllever. Jemi sikur nena na ka lindur. Privacy yne shkelet falas. Falas te ofron internetin, falas dhe pa te pyetur e merr jeten tone. E perdor per votime, e perdor atje ku do, dhe ku ka interes. Dhe nuk e denon as ligji. Jemi baraz ne borxh. Me jep – te jap. E megjithate, nuk ka asnje problem edhe pse eshte skorrekt. Problemi eshte tek arti. Arti vidhet cdo sekond. Problemi eshte tek fotografite e femijeve. Femijet duhen mbrojtur me gjakun e shpirtit. Ne internet gjen gjithcka dhe gjithkend. Duke fillluar nga armet tek vetvrasja ne grup, nga setet diaboliche gjer tek terroristet, nga shitja e trupit, shitja e argjendit, e rrobave tek kurthet me profil fallco. Te gjitha jane legjitime per kohen qe jetojme. Pronaret e teknologjise thone: neve ju veme ne dispozicion informatiken Varet nga ju si e perdorni. Lajmeroni policine ne rast rreziku. Te tilla episode ndodhin dhe ne jeten normale. Kush deshrion te qendroj njeri, di te sillet dhe ne social. Dhe sinqerisht, nuk ka shume faj. - fragment LAVDIA E FUNDIT E POLITIKES MODERNE Lavdia e fundit e politikes moderne eshte si te fitojne nje kolltuk si te hyjne ne parlament dhe te behen vip, nje makine te gjenerates se re nje ville te madhe rrjete sociale bodygard kurva te klasit alfa restorante ne gji te fshehte hotele qe shkelqejne nga pastertia nga hyrja ne dhomen e mekatit te konsumojne droge te kercejne gjer ne mengjes te pijne shampanje ne trupa adoleshente qe te nesermen te jene esell dhe te thone genjeshtrat esell dhe te harrojne premtimet dhe jeten ta bejne per qejf pa dhene llogari popullit dhe te behen aleat me te fortet dhe te sponsorizohen nga mafia dhe me gjuhe komuniste e gjeste fashiste te ndersin te dobtit per nje cope buke dhe injoranti te jap mend si femijet dhe te vjetrit te hyjne ne rradhen e borxhit te shtypen si sardelet ne demostrate aty ku shkelin te paudhet, te gjynjezohen tek kembet e "lartmadhenive" sikur te jene shpetimaret e vdekjes qe te brohorasin ne emer te kombit duke harruar se jane shkendia e shpartallimit duke udhezuar serish ta votojne pa kryer ende fjalet qe dogjen dimrin qe shkoi. - fragment PA SHIKO, SHIKO ATDHEU IM Pa shiko, shiko, shiko o atdheu im, si gllaberon pirati, buke uje e kripe, te hidhet ne fyt ujku, dhembet ne damar, vdekjen tende kerkon, pastaj te