MENDIME-Edlira Jorgji Doko

Kur nje njeri i burgosur enderron liri Gjeja e pare qe mendon eshte ajri. Pastaj te bej dashuri te shfrenuar Dhe te jetoj pa pranga.

Kur nje njeri i lire enderron burgun, Gjeja e pare qe mendon eshte vdekja, Dhe te mashtroj mendjen bukur Ajo qe gaboi ishte jeta.

*****

Shpesh me ndodh, te mejtoj Atje ate vend, ah ate vend Rrethuar me kodrina te gjelberta E tani gjendem milje e milje larg! Atje u linda ne nje shtepi perdhese Ngritur me tulla gure e balte, vater me zjarr Atje fola gjuhen mjalt qe flet i embli fshat Qe sot perseris vetem, drite e flake Atje lindi dielli ne syte e henes? Per heronj? male te larta? C'te them? e te cte flas? O njerez te zotit ne zot, dal nga gjiri i nenes Dashuror te jetes e armiq te luftes plake Qe ne balle e ne kemishe djersesitur Shekujshekuj, kur te shoc tezjane e arte keshtu bucet drita, keshtu dergjet nata Duke bere prike te vajzes ne fjale. O Zot qesh meneksheja me borzilokun Kur shkon plaku me femije mbi qafe Te mbush uje ne cesme me shtembe Dhe gruaja me magje rrobat te laj. Me bie kembana e kishes gezim plot Por jam pertej detit e nuk shkoj dot Dashuria e tokes ne gji pervelon zjarr Buza me plasi , loti eshte thare

Shpesh me ndodh, me ndodh shpesh Ne ate vend, ah ne ate vend Rrethuar me kodrina te gjelberta Ku tani gjendem milje e milje larg!

kur u linda ne nje shtepi perdhese Bere me tulla gure e balte. ne nje vater plot me zjarr. E fola gjuhen mjalt qe flet i embli fshat E qe sot perseris vetem, drite e flake

Atje lindi dielli ne syte e henes? Per heronj? male te larta? C'te them? e te cte flas? O njerez te zotit ne zot banojne aty Dashuror te jetes e armiq te luftes plake

Qe ne balle, e ne kemishe djersesitur Shekujshekuj, kur te shoc tezjane e arte Derdhur bucet drita, keshtu dergjet nata Duke bere prike te vajzes ne fjale.

O Zot qesh maneksheja me borzilokun Kur shkon plaku me femije mbi qafe Te mbush uje ne cesme me shtembe Dhe gruaja me magje rrobat te laj.

Me bie kembana e kishes gezim plot Por jam pertej detit e nuk shkoj dot Dashuria e tokes ne gji pervelon zjarr Buza me plasi , loti me eshte thare

Merreni boten! Pushtetar, me sy vjeshte, verbuar,gelltisni lumenj e mbani qiej ne trupat tuaj te zbrazur,me larte shkoni se trungjet e pemeve, ne te nxehte e ne te ftohte,e nxirrni vlagun e zi te ferrit, me parmende, qe toka brenda nesh mos vdes.Une rezistoj...tok me zogjte ne pyllin e gjerbert, me kenge ne goje, qeteposhte nje qielli gri e dimeror, me shi te bute, e diell te zbehte.Me frymen time mbroj engjujt, neper terr neper nate, veshtrimin e yjevenen driten e henes ushqej me drite. Derdellit ndonje vale e marre, fergellon me flatra te zvenitura, pa kujtime, pa brenga ne bregun e mungeses.Por kur une shkruaj ne zjarr perpelitur, me gishtrinjte e dashurise, ndjenjat e rralla,me frymemarrjen qe dridhet, nje gjemim, ne gjoksin e tij, syte me mbushen me shpresee leshoj, heshtaz, pranveren qe ruaj me xhelozi. Ate melodi endacake qe cel maushaqet ne korije, e qe shndrit qiellin..bien gjethet e thara, plaget e vjetra, largohen zerat e vdekjes.Nuk e them. Nga vjen valle ai fllad persian, si "Demoni" i Lermontovit? Iken si shigjeta, vjen mbi kale kavalisur, e sjell nje arome jasemini, gjalleron gjakun e damareve. Une do qesh, gjithmone, gjithmone...furtune e shtrengate.Merreni boten! Pushtetar!..Verona me 21 shtator, 2016 16:30