VJESHTA E TRETE - Edlira Jorgji Doko

Nje mbremje e qete zbriti, Nje muzg qe bie si vese Pikla te vogla shiu ne forme kryqi Dhe ndjej mendimet pezull-mister.

E kjo kohe ngjall melankoni, Mungon nje gote diell i gjalle, Ne mal lotojne pemet, mishlakuriq, E nata ne dhimbje mbulohet prape.

Keshtu hyri vjeshta e pergjumur, Duke pllenuar shpresen e pritjes, Qe perserit mes gjerberimit venitur: Levizjet e tingujt e ngrira te eres.

Shtatori plot gjethe ne vetmi, E kaluara mbetet vec nje enderr: Guret u veshen me mushk perseri, Tani dimri duket pak me afer.

Verona 2012-2014-2016