NGJYRAT E JETES-Edlira Jorgji Doko

Ne parkun e syve te tu, Bien gjethe, lot burbuqe Drejt detit te dhimbjes Te verdha, te kuqe.

Dhe natyra marsh me rete Merr forma te reja, lakmi shpirterore Kerrusur nje dridherime e lehte Mbi cufkun e barit gjelberosh.

Mandej ca pika shiu Me ze te mekur psheretim Qe cjerrin cipen e xhamit Flladin e shkundur ne rrezellim.

Sikunder dy te dashuruar, Nje goje dashurie me puthje Frutellon qielli fryme e zjarr Te verdha, te kuqe.

Dhe era nje ulkonje zbret Ne fshat ne qytet troket, Permbys c'gjen perpara, Poshte sqetullave rremben; Te qara femijesh, Te kollitura pleqsh, Regetine ne mal e ne fushe Te verdha, te kuqe..

Verona me 2012-2016