O FSHATI IM-Edlira Jorgji Doko

O fshati im ne bukuri i veshur, te mbaj ne shpirt cdo stine ato kodra te derdhura me lule te fresketa i thur romance ne ditet e dimrit; e kujtoj kohet e veshtira dhimbjet e lumtura te djeshmen me te sotmen me nostalgji E korrigjoj gabimet e vjetra ne udhetim kur syte me trasportojne ne kohe atje larg ku ka zanafill vuajtja e mungeses se njerezve e ku shpirti ushqehet me jete ne vazhdim. Ne cdo poezi te stolis me buzeqeshje me ate pafajesi feminore me zerin e dallendyshes ne dite vere. Te kujtoj si nje fushe e pa fund, me drith qe shkonte si lumi, qe me mbushin me embelsi kur jam e trishte me krahe te lehta dhe ne stuhi, ate vend te vogel po kaq te ndershem e ate zemer me gjuhen e tokes shperndare neper bote si nje shpirt i lire por me rrenjet e forta ne diell e se nje mengjes do zgjohemi nga gjeli poshte nje qielli te lindur dikur. Verona me 14 mars, 2017