NE LUNGOLIQEN-Edlira Jorgji Doko

Ne lungoliqen, dje, njerezit benin plazh me kostum, sikur ne qershor pozonin para diellit. Bera nje foto, nje kujtim, per ta prodhuar ne poezi si cdo poet i kujdesshem, shikon natyren e mbledh driten e shenjte si agimi i ri ne horizont duke vrapuar, ndricon qiellin e shpirti lutet ne paqe. E zemra ngjason me nje fushe ampio me lulekuqe, qe zgjatet gjer ne malet me te larta me gjelberim. Ne nje kopsht bej nje regjistrim te zerit mos ta humbja nga mendja. Biseda e ngrohte dhe duart e tij gershetuar neper floket geshtenje. Albatros qe ngrihen e ulen ne siperfaqen me shkelqim blu. E pastaj ne udhetim duo kendojme kenge tradicionale te kohes tone. Gjer ne mberritje te portes. Verona me 10 prill, 2017