NJERIU I DREJT - Edlira Jorgji Doko

Njeriu i drejte eshte ndertuar me nder e lavdi Me zemer te gjere sa deti, me shpirt sa qielli Me virtyte e dobesi njerezore si gjithe te ngjashmit Ne mot te eger te shfaqet e te ngroh si dielli!

Njeriu i drejt eshte i serte, kembngules, ecen me forcat e veta Ka deshire qe cdo gje ne jete ta bej me duart nga mendja e tij Ka mundesi te caj malet kur gjen shiun papritur Dhe dallget e vjeshtes ti ngre peshe mbi sup si kryqin Krishti!

Njeriu i drejt te jep mundesi te hysh ne boten e tij te madhe Te hap dyert sekret pa shume komplekse e probleme Te jep besim verberisht, te prezanton familjen gruan e femije Ka stilin intelektual, ate qe duhet te shpreh cdo njeri!

Njeriu i drejt ne koherat moderne eshte specie ne zhdukje Luftohet sikur te jete lebra o kolera o pickimi i mizes cece Kur thote te verteten, turma e mbulon me peshtym e ndukje Kur dhemb ne heshtje, hijet e naten bejne fole!

Njeriu i drejt eshte ndertuar me nerva e me gjak Nevrikoset kur i shkelet dinjiteti, dashuron me pathos e zjarr Mjere nese e mashtron, e mjere nese i hyn ne hak S'gjen vend ku te futesh, as gjyq qe te te broj, as dhè per varr!

Dhe nuk eshte se te turret vetem njeriu i drejte Ketu futet ligji i Zotit, ketu futet ligji i Tokes Bej c'te besh, beji te gjitha me boje e me pene Por prije gjuhen e vogel, ruaj ment e kokes!

Se njeriu i drejt, duron duron thupen mbi shpine Dhimbjet e ferrit i kalon pa ndroje, gjer ne agim Ama po i ra ne ere qe i ke bere kuth e ligesi Per be, lutu ne cdo fe, s'shpeton nga ai!