ZOTI QE TRASHEGOVA NGA PRINDERIT E MI - Edlira Jorgji Doko

Une nuk di te them se egziston Zoti sepse jam shume e re, por sa here e therras, me jep doren e tij kur kerkoj ndihme.

Dhe nese shkel diku kufinjte e tij: nuk jam e detyruar te kerkoj falje, e bej ne gjunje lutjen, dhe Ai me ka falur gjer me sot gjysem shekulli.

Une nuk di te them se Zoti eshte i kristianeve, i myslimaneve, i budisteve, i jehovadheve, o i besimeve te tjera, por ky Zoti im qe trashegova nga prinderit e mi, i do te gjithe njerezit njelloj dhe pergjigjet ne te gjitha gjuhet e botes.

Dhe nese nuk shkoj ne kishe. Nuk jam pratikante, Ai gjendet prane do shfaqet me nje o tjeter menyre.

Nuk i kam humbur kurre kontaktet me Zotin. Gjer me sot, une nuk kam bere padrejtesine me te vogel mizes jo me njeriut, dhe nuk kam ndermend te bej.

Me ka dhene Zoti nje shpirt kaq qelibar, kaq te bukur dhe te gjere, saqe mirenjohja eshte pak.

Jam, do jem mirenjohese gjithmone, gjithmone, gjthmone!

LAVDI O AT I SHENJTE!

LAVDI GJITHMONE!!!