MUND TE JESH I LUMTUR ME PAK - Edlira Jorgji Doko

Mund te jesh i lumtur me pak Te kesh nje shpi, diellin qe te zgjon cdo mengjes, Nje filxhan kafe, buzeqeshjen e femijeve, ah, Te duash boten pa kufij, pa interes.

Mund te dashurohet pa keshtjella e pa diamant E te kesh qiellin plot yje ne mesnate. Mund te enderrosh me deshire te cmendur Te jesh hena e gushtit per nje nate.

Mund te falet nje armik shekullor Te besh paqe me demonet brenda ne ty, Mund te hapesh krahet si ne natyre Te perqafosh guret, lulet, pemet, pa fund.

Mund te jetohet larg atdheut tend Duke e dashur token e premtuar, Mund te shikosh lumin e sjell ne mendje, Gjithe rinine e vjeter per ta rigjalleruar.

Mund te jetohet me pak Te duash, mos urresh, te jesh vetevetja Duke patur nje zemer me gjak Do te cmoj me se shumti e verteta.

- Fragment New entry ne letrat shqipe dhe ato boterore